androkefaliczny
Polish
Etymology
From androkefalizm + -iczny. First attested in 1934.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /an.drɔ.kɛ.faˈlit͡ʂ.nɨ/
- Rhymes: -it͡ʂnɨ
- Syllabification: an‧dro‧ke‧fa‧licz‧ny
Adjective
androkefaliczny (not comparable)
- (relational, art) androcephalous
Declension
Declension of androkefaliczny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | androkefaliczny | androkefaliczne | androkefaliczna | androkefaliczni | androkefaliczne | ||
| genitive | androkefalicznego | androkefalicznej | androkefalicznych | ||||
| dative | androkefalicznemu | androkefalicznym | |||||
| accusative | androkefalicznego | androkefaliczny | androkefaliczne | androkefaliczną | androkefalicznych | androkefaliczne | |
| instrumental | androkefalicznym | androkefalicznymi | |||||
| locative | androkefalicznej | androkefalicznych | |||||
References
- Józef Żurowski (1934) Sztuka prehistoryczna Europy, page 234
Further reading
- androkefaliczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- androkefaliczny in Polish dictionaries at PWN