merdać

Polish

Inherited from Proto-Slavic *mъrdati. Cognate with Czech mrdat.

merdać impf (perfective merdnąć)

(intransitive) to wag of an animal's tail
Pies merda ogonem. ― The dog is wagging its tail.

Conjugation of merdać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		merdać
present tense	1^st	merdam			merdamy
	2^nd	merdasz			merdacie
	3^rd	merda			merdają
	impersonal	merda się
past tense	1^st	merdałem	merdałam		merdaliśmy	merdałyśmy
	2^nd	merdałeś	merdałaś		merdaliście	merdałyście
	3^rd	merdał	merdała	merdało	merdali	merdały
	impersonal	merdano
future tense	1^st	będę merdał, będę merdać	będę merdała, będę merdać		będziemy merdali, będziemy merdać	będziemy merdały, będziemy merdać
	2^nd	będziesz merdał, będziesz merdać	będziesz merdała, będziesz merdać		będziecie merdali, będziecie merdać	będziecie merdały, będziecie merdać
	3^rd	będzie merdał, będzie merdać	będzie merdała, będzie merdać	będzie merdało, będzie merdać	będą merdali, będą merdać	będą merdały, będą merdać
	impersonal	będzie merdać się
conditional	1^st	merdałbym	merdałabym		merdalibyśmy	merdałybyśmy
	2^nd	merdałbyś	merdałabyś		merdalibyście	merdałybyście
	3^rd	merdałby	merdałaby	merdałoby	merdaliby	merdałyby
	impersonal	merdano by
imperative	1^st	niech merdam			merdajmy
	2^nd	merdaj			merdajcie
	3^rd	niech merda			niech merdają
active adjectival participle		merdający	merdająca	merdające	merdający	merdające
contemporary adverbial participle		merdając
verbal noun		merdanie