mensurans
Latin
Etymology
Present active participle of mēnsūrō (“measure; estimate”).
Participle
mēnsūrāns m, f, n (genitive mēnsūrantis); third declension
- measuring
- estimating
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | mēnsūrāns | mēnsūrāns | mēnsūrantēs | mēnsūrantia | |
Genitive | mēnsūrantis | mēnsūrantis | mēnsūrantium | mēnsūrantium | |
Dative | mēnsūrantī | mēnsūrantī | mēnsūrantibus | mēnsūrantibus | |
Accusative | mēnsūrantem | mēnsūrāns | mēnsūrantēs, mēnsūrantīs | mēnsūrantia | |
Ablative | mēnsūrante, mēnsūrantī1 | mēnsūrante, mēnsūrantī1 | mēnsūrantibus | mēnsūrantibus | |
Vocative | mēnsūrāns | mēnsūrāns | mēnsūrantēs | mēnsūrantia |
1When used purely as an adjective.