mennta
Icelandic
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Verb
mennta (weak verb, third-person singular past indicative menntaði, supine menntað)
- to educate
Conjugation
mennta — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að mennta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | menntað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | menntandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég mennta | við menntum | present (nútíð) | ég mennti | við menntum |
þú menntar | þið menntið | þú menntir | þið menntið | ||
hann, hún, það menntar | þeir, þær, þau mennta | hann, hún, það mennti | þeir, þær, þau mennti | ||
past (þátíð) | ég menntaði | við menntuðum | past (þátíð) | ég menntaði | við menntuðum |
þú menntaðir | þið menntuðuð | þú menntaðir | þið menntuðuð | ||
hann, hún, það menntaði | þeir, þær, þau menntuðu | hann, hún, það menntaði | þeir, þær, þau menntuðu | ||
imperative (boðháttur) | mennta (þú) | menntið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
menntaðu | menntiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
menntast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að menntast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | menntast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | menntandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég menntast | við menntumst | present (nútíð) | ég menntist | við menntumst |
þú menntast | þið menntist | þú menntist | þið menntist | ||
hann, hún, það menntast | þeir, þær, þau menntast | hann, hún, það menntist | þeir, þær, þau menntist | ||
past (þátíð) | ég menntaðist | við menntuðumst | past (þátíð) | ég menntaðist | við menntuðumst |
þú menntaðist | þið menntuðust | þú menntaðist | þið menntuðust | ||
hann, hún, það menntaðist | þeir, þær, þau menntuðust | hann, hún, það menntaðist | þeir, þær, þau menntuðust | ||
imperative (boðháttur) | menntast (þú) | menntist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
menntastu | menntisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
menntaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | menntaður | menntuð | menntað | menntaðir | menntaðar | menntuð | |
accusative (þolfall) | menntaðan | menntaða | menntað | menntaða | menntaðar | menntuð | |
dative (þágufall) | menntuðum | menntaðri | menntuðu | menntuðum | menntuðum | menntuðum | |
genitive (eignarfall) | menntaðs | menntaðrar | menntaðs | menntaðra | menntaðra | menntaðra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | menntaði | menntaða | menntaða | menntuðu | menntuðu | menntuðu | |
accusative (þolfall) | menntaða | menntuðu | menntaða | menntuðu | menntuðu | menntuðu | |
dative (þágufall) | menntaða | menntuðu | menntaða | menntuðu | menntuðu | menntuðu | |
genitive (eignarfall) | menntaða | menntuðu | menntaða | menntuðu | menntuðu | menntuðu |
Derived terms
- menntun f (“education”)
Further reading
- mennta in Icelandic dictionaries at islex.is