melkmuil
Dutch
Etymology
Compound of melk (“milk”) + muil (“muzzle, face”); compare milksop.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɛlkmœy̯l/
Audio (file) - Hyphenation: melk‧muil
Noun
melkmuil m (plural melkmuilen, diminutive melkmuiltje n)
- An immature person, notably an ignorant novice; greenhorn.