melinus
Latin
Etymology 1
From mel (“honey”).
Adjective
melinus (feminine melina, neuter melinum); first/second-declension adjective
- Of or pertaining to honey.
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | melinus | melina | melinum | melinī | melinae | melina | |
Genitive | melinī | melinae | melinī | melinōrum | melinārum | melinōrum | |
Dative | melinō | melinō | melinīs | ||||
Accusative | melinum | melinam | melinum | melinōs | melinās | melina | |
Ablative | melinō | melinā | melinō | melinīs | |||
Vocative | meline | melina | melinum | melinī | melinae | melina |
Synonyms
- (of or pertaining to honey): mellārius, melleus, mellītus, mellōsus
Derived terms
- melina/mellina
- mellilla
Related terms
Related terms
- mel
- melculum
- mella
- mellāceum
- mellārium
- mellārius
- mellātiō
- melleus
- melliculum
- melliculus
- mellifer
- mellifex
- mellificium
- mellificō
- mellificus
- mellifluēns
- mellifluus
- melliger
- mellīgō
- mellinia
- mellītulus
- mellītus
- mellō
- mellōsus
Etymology 2
From Ancient Greek μήλινος (mḗlinos, “made of apples or quinces”).
Adjective
mēlinus (feminine mēlina, neuter mēlinum); first/second-declension adjective
- Of or pertaining to quinces.
- Of the colour or color of quinces; quince-yellow.
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | mēlinus | mēlina | mēlinum | mēlinī | mēlinae | mēlina | |
Genitive | mēlinī | mēlinae | mēlinī | mēlinōrum | mēlinārum | mēlinōrum | |
Dative | mēlinō | mēlinō | mēlinīs | ||||
Accusative | mēlinum | mēlinam | mēlinum | mēlinōs | mēlinās | mēlina | |
Ablative | mēlinō | mēlinā | mēlinō | mēlinīs | |||
Vocative | mēline | mēlina | mēlinum | mēlinī | mēlinae | mēlina |
Derived terms
- mēlinum
Etymology 3
From mēles (“marten, badger”).
Adjective
mēlīnus (feminine mēlīna, neuter mēlīnum); first/second-declension adjective
- Of or pertaining to a marten or a badger
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | mēlīnus | mēlīna | mēlīnum | mēlīnī | mēlīnae | mēlīna | |
Genitive | mēlīnī | mēlīnae | mēlīnī | mēlīnōrum | mēlīnārum | mēlīnōrum | |
Dative | mēlīnō | mēlīnō | mēlīnīs | ||||
Accusative | mēlīnum | mēlīnam | mēlīnum | mēlīnōs | mēlīnās | mēlīna | |
Ablative | mēlīnō | mēlīnā | mēlīnō | mēlīnīs | |||
Vocative | mēlīne | mēlīna | mēlīnum | mēlīnī | mēlīnae | mēlīna |
Derived terms
- mēlīna
References
- “melinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- melinus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- melinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette