megdan
Serbo-Croatian
Alternative forms
- mèjdān
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish میدان (Turkish meydan), from Persian میدان (meydân), from Arabic مَيْدَان (maydān). Compare mèjdān.
Pronunciation
- IPA(key): /měɡdaːn/
- Hyphenation: meg‧dan
Noun
mègdān m (Cyrillic spelling мѐгда̄н)
- duelling grounds, battlefield
- (historical) a type of physical competition or tournament organized in the medieval Balkans under the Ottoman Empire, typically including leaping, horseback riding, stone and lance throwing, etc.
- (regional, expressively, folk poetry and oral literature) duel, battle between two people
- (regional, expressively, folk poetry and oral literature, by extension) battle, fight between two armies
Declension
Declension of megdan
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | mègdān | megdani |
genitive | megdána | megdana |
dative | megdanu | megdanima |
accusative | megdan | megdane |
vocative | megdane | megdani |
locative | megdanu | megdanima |
instrumental | megdanom | megdanima |
Derived terms
- od megdana
References
- “megdan” in Hrvatski jezični portal
- Pero Budmani, Tomislav Maretić, editor (1904-1910), “mègdān”, in Rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika (in Serbo-Croatian), volume 6, Zagreb: JAZU, page 581