ancolat
Romanian
Etymology
Past participle of ancola.
Noun
ancolat n (plural ancolaturi)
- pasting
Declension
Declension of ancolat
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) ancolat | ancolatul | (niște) ancolaturi | ancolaturile |
genitive/dative | (unui) ancolat | ancolatului | (unor) ancolaturi | ancolaturilor |
vocative | ancolatule | ancolaturilor |
Verb
ancolat (past participle of ancola)
- past participle of ancola
References
- ancolat in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN