maþmgiefa
Old English
Etymology
From Proto-West Germanic *maiþmagebō. Cognate with Old Saxon mēðomgeƀo. Equivalent to māþm (“treasure”) + ġiefa (“giver”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɑːθmˌji͜y.fɑ/, [ˈmɑːðmˌji͜y.vɑ]
Noun
māþmġiefa m
- giver of treasures
Declension
Declension of maþmgiefa (weak)
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | māþmġiefa | māþmġiefan |
accusative | māþmġiefan | māþmġiefan |
genitive | māþmġiefan | māþmġiefena |
dative | māþmġiefan | māþmġiefum |