mayın
Turkish
Etymology
Borrowed from English mine, from Old French mine, from Late Latin mina, from Proto-Celtic *mēnis (“ore, metal”).
Pronunciation
- Hyphenation: ma‧yın
Noun
mayın (definite accusative mayını, plural mayınlar)
- (military) mine
Declension
| Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | mayın | |||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | mayını | |||||||||||||||||||||||||
| Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
| Nominative | mayın | mayınlar | ||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | mayını | mayınları | ||||||||||||||||||||||||
| Dative | mayına | mayınlara | ||||||||||||||||||||||||
| Locative | mayında | mayınlarda | ||||||||||||||||||||||||
| Ablative | mayından | mayınlardan | ||||||||||||||||||||||||
| Genitive | mayının | mayınların | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||