maymun

maymun

Turkish

Etymology

From Arabic مَيْمُون‎ (maymūn).

Pronunciation

• IPA^(key): [majmun]
• Hyphenation: may‧mun

Noun

maymun (definite accusative maymunu, plural maymunlar)

1. monkey

Declension

Inflection
Nominative	maymun
Definite accusative	maymunu
	Singular	Plural
Nominative	maymun	maymunlar
Definite accusative	maymunu	maymunları
Dative	maymuna	maymunlara
Locative	maymunda	maymunlarda
Ablative	maymundan	maymunlardan
Genitive	maymunun	maymunların
Possessive forms Singular Plural 1st singular maymunum maymunlarım 2nd singular maymunun maymunların 3rd singular maymunu maymunları 1st plural maymunumuz maymunlarımız 2nd plural maymununuz maymunlarınız 3rd plural maymunları maymunları
Predicative forms Singular Plural 1st singular maymunum maymunlarım 2nd singular maymunsun maymunlarsın 3rd singular maymun maymundur maymunlar maymunlardır 1st plural maymunuz maymunlarız 2nd plural maymunsunuz maymunlarsınız 3rd plural maymunlar maymunlardır

Hypernyms

• primat

Hyponyms

• insansı

Related terms

• maymun iştahlı

Descendants

• → Greek: μαϊμού (maïmoú)
• → Hungarian: majom
• → Ladino: maymona
• → Romanian: maimuță