materialis
Latin
Etymology
From materia + -alis.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /maː.te.riˈaː.lis/, [mäːt̪ɛriˈäːlʲɪs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ma.te.riˈa.lis/, [mät̪eriˈäːlis]
Adjective
māteriālis (neuter māteriāle); third-declension two-termination adjective
- (Late Latin) material (made of matter)
Declension
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | māteriālis | māteriāle | māteriālēs | māteriālia | |
Genitive | māteriālis | māteriālium | |||
Dative | māteriālī | māteriālibus | |||
Accusative | māteriālem | māteriāle | māteriālēs māteriālīs | māteriālia | |
Ablative | māteriālī | māteriālibus | |||
Vocative | māteriālis | māteriāle | māteriālēs | māteriālia |
Descendants
- English: suppositio materialis
- → Old French: material
- Middle French: material
- → Middle Dutch: materiael
- Dutch: materiaal
- Afrikaans: materiaal
- Dutch: materiaal
- → Middle Dutch: materiael
- Middle French: material
- Russian: материал (material)
References
- “materialis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- materialis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- materialis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette