anathematizandus
Latin
Etymology
Future passive participle of anathematīzō
Participle
anathematīzandus m (feminine anathematīzanda, neuter anathematīzandum); first/second declension
- which is to be cursed
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | anathematīzandus | anathematīzanda | anathematīzandum | anathematīzandī | anathematīzandae | anathematīzanda | |
Genitive | anathematīzandī | anathematīzandae | anathematīzandī | anathematīzandōrum | anathematīzandārum | anathematīzandōrum | |
Dative | anathematīzandō | anathematīzandae | anathematīzandō | anathematīzandīs | anathematīzandīs | anathematīzandīs | |
Accusative | anathematīzandum | anathematīzandam | anathematīzandum | anathematīzandōs | anathematīzandās | anathematīzanda | |
Ablative | anathematīzandō | anathematīzandā | anathematīzandō | anathematīzandīs | anathematīzandīs | anathematīzandīs | |
Vocative | anathematīzande | anathematīzanda | anathematīzandum | anathematīzandī | anathematīzandae | anathematīzanda |