anatemi

anatemi

Esperanto

Etymology

From anatemo +‎ -i.

Pronunciation

• IPA^(key): /anaˈtemi/
• Hyphenation: a‧na‧tem‧i
• Rhymes: -emi

Noun

anatemi (present anatemas, past anatemis, future anatemos, conditional anatemus, volitive anatemu)

1. to anathematize, declare to be anathema, curse
   • L. L. Zamenhof (translator), Hebrew Scriptures, Readmono (Deuteronomy) 7.2,

     kiam la Eternulo, via Dio, transdonos ilin al vi, kaj vi venkobatos ilin: tiam anatemu ilin, ne faru kun ili interligon kaj ne indulgu ilin.

     when the LORD your God gives them over to you, and you defeat them; then you must utterly destroy them; you shall make no covenant with them, and show no mercy to them. (Revised Standard Version)

   • Maria Sidlovskaja (translator), Princo Serebrjanij (Prince Serebrenni) by Aleksey Konstantinovich Tolstoy, Chapter 30,

     kiam vi estos parolanta kun la caro, rigardu lin gaje kaj rekte en okulojn, kuraĝe rigardu, karulo, ne aperigu timon, diru al li ŝercojn kaj spritaĵojn, kiel antaŭe, kaj, estu mi anatemota, se vi ne ricevos ree la caran favoron!

     when you speak with the tsar, look at him cheerfully and directly in the eyes, look at him with courage, dear, don’t show any fear, use your humour and wit as you did before, and I’ll be damned (lit. may I be anathematized) if you don’t obtain the tsar’s favour once again!

2. to ban
   • Sten Johansson, “Kemio”

     Mi preskaŭ sukcesis igi ŝin ĉesi pri fumado, ĉar mi anatemis tabakon endome.

     I almost managed to make her quit smoking, because I banned tobacco in the house.

Conjugation

Conjugation of anatemi present past future singular plural singular plural singular plural tense anatemas anatemis anatemos active participle anatemanta anatemantaj anateminta anatemintaj anatemonta anatemontaj acc. anatemantan anatemantajn anatemintan anatemintajn anatemontan anatemontajn passive participle anatemata anatemataj anatemita anatemitaj anatemota anatemotaj acc. anatematan anatematajn anatemitan anatemitajn anatemotan anatemotajn nominal active participle anatemanto anatemantoj anateminto anatemintoj anatemonto anatemontoj acc. anatemanton anatemantojn anateminton anatemintojn anatemonton anatemontojn nominal passive participle anatemato anatematoj anatemito anatemitoj anatemoto anatemotoj acc. anatematon anatematojn anatemiton anatemitojn anatemoton anatemotojn adverbial active participle anatemante anateminte anatemonte adverbial passive participle anatemate anatemite anatemote infinitive anatemi imperative anatemu conditional anatemus

---

Italian

Noun

anatemi m

1. plural of anatema

Anagrams

• amenità, animate, emanati