maruda
Polish
Etymology
Borrowed from German marode, from French maraud.
Pronunciation
- IPA(key): /maˈru.da/
Audio (file) - Rhymes: -uda
- Syllabification: ma‧ru‧da
Noun
maruda m pers or maruda f
- complainer; whiner
- sluggish or tardy person
Declension
Masculine declension
Declension of maruda
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | maruda | marudy |
genitive | marudy | marudów |
dative | marudzie | marudom |
accusative | marudę | marudów |
instrumental | marudą | marudami |
locative | marudzie | marudach |
vocative | marudo | marudy |
Feminine declension:
Declension of maruda
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | maruda | marudy |
genitive | marudy | marud |
dative | marudzie | marudom |
accusative | marudę | marudy |
instrumental | marudą | marudami |
locative | marudzie | marudach |
vocative | marudo | marudy |
Noun
maruda f
- Maruda (Slavic demon)
Declension
Declension of maruda
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | maruda | marudy |
genitive | marudy | marud |
dative | marudzie | marudom |
accusative | marudę | marudy |
instrumental | marudą | marudami |
locative | marudzie | marudach |
vocative | marudo | marudy |
Related terms
adjective
- marudny
adverb
- marudnie
noun
- marudność
verb
- marudzić
Further reading
- maruda in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- maruda in Polish dictionaries at PWN