marny
See also: marný
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *marьnъ.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmar.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -arnɨ
- Syllabification: mar‧ny
Adjective
marny (comparative marniejszy, superlative najmarniejszy, adverb marnie)
- miserable
- paltry
- vain, futile
Declension
Declension of marny
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | marny | marne | marna | marni | marne | ||
genitive | marnego | marnej | marnych | ||||
dative | marnemu | marnym | |||||
accusative | marnego | marny | marne | marną | marnych | marne | |
instrumental | marnym | marnymi | |||||
locative | marnej | marnych |
Related terms
nouns
- marność
- marnota
- marnotrawstwo
verbs
- marnieć
- marnować
Further reading
- marny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- marny in Polish dictionaries at PWN