marnit
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmarɲɪt]
Verb
marnit impf
- to waste
- Marníme čas. ― We are wasting time.
Conjugation
Conjugation
Present forms | indicative | imperative | ||
singular | plural | singular | plural | |
1st person | marním | marníme | — | marněme, marňme |
2nd person | marníš | marníte | marni, marň | marněte, marňte |
3rd person | marní | marní | — | — |
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive marnit. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | marnil | marnili | marněn | marněni |
masculine inanimate | marnily | marněny | ||
feminine | marnila | marnily | marněna | marněny |
neuter | marnilo | marnila | marněno | marněna |
Transgressives | present | past |
masculine singular | marně | — |
feminine + neuter singular | marníc | — |
plural | marníce | — |
Derived terms
- marnivý
- promarnit
See also
- plýtvat
- ztrácet
Further reading
- marniti in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- marniti in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989