marimettere
Italian
Verb
mariméttere (first-person singular present marimétto, first-person singular past historic marimìsi, past participle marimésso, auxiliary avére)
- (transitive, colloquial, Tuscany) Alternative form of manimettere
Conjugation
Conjugation of mariméttere (root-stressed -ere; irregular) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | mariméttere | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | marimettèndo | |||
present participle | marimettènte | past participle | marimésso | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | marimétto | marimétti | marimétte | marimettiàmo | marimettéte | mariméttono |
imperfect | marimettévo | marimettévi | marimettéva | marimettevàmo | marimettevàte | marimettévano |
past historic | marimìsi | marimettésti | marimìse | marimettémmo | marimettéste | marimìsero |
future | marimetterò | marimetterài | marimetterà | marimetterémo | marimetteréte | marimetterànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | marimetterèi | marimetterésti | marimetterèbbe, marimetterébbe | marimetterémmo | marimetteréste | marimetterèbbero, marimetterébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | marimétta | marimétta | marimétta | marimettiàmo | marimettiàte | mariméttano |
imperfect | marimettéssi | marimettéssi | marimettésse | marimettéssimo | marimettéste | marimettéssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
marimétti | marimétta | marimettiàmo | marimettéte | mariméttano | ||
negative imperative | non mariméttere | non marimétta | non marimettiàmo | non marimettéte | non mariméttano |
Anagrams
- reimmetterà, riammettere