Mardin
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish ماردین (Mardin), from Arabic مَارْدِين (mārdīn), from Classical Syriac ܡܪܕܝܢ (mardīn, merdīn)
Pronunciation
- IPA(key): [mɑɾ.din]
- Hyphenation: Mar‧din
Proper noun
Mardin
- Mardin (a province of Turkey)
- Mardin (a city in Mardin, Turkey)
Declension
declension of Mardin
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Mardin | Mardinler / Mardin'ler |
accusative | Mardin'i | Mardinleri / Mardin'leri |
dative | Mardin'e | Mardinlere / Mardin'lere |
locative | Mardin'de | Mardinlerde / Mardin'lerde |
ablative | Mardin'den | Mardinlerden / Mardin'lerden |
genitive | Mardin'in | Mardinlerin / Mardin'lerin |
possessive of Mardin
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Mardin'im | Mardinlerim / Mardin'lerim |
senin (your) | Mardin'in | Mardinlerin / Mardin'lerin |
onun (his/her/its) | Mardin'i | Mardinleri / Mardin'leri |
bizim (our) | Mardin'imiz | Mardinlerimiz / Mardin'lerimiz |
sizin (your) | Mardin'iniz | Mardinleriniz / Mardin'leriniz |
onların (their) | Mardin'i / Mardinleri / Mardin'leri | Mardinleri / Mardin'leri |
Derived terms
- Mardinli
See also
- (provinces of Turkey) Adana, Adıyaman, Afyonkarahisar, Ağrı, Aksaray, Amasya, Ankara, Antalya, Ardahan, Artvin, Aydın, Balıkesir, Bartın, Batman, Bayburt, Bilecik, Bingöl, Bitlis, Bolu, Burdur, Bursa, Çanakkale, Çankırı, Çorum, Denizli, Diyarbakır, Düzce, Edirne, Elâzığ, Erzincan, Erzurum, Eskişehir, Gaziantep, Giresun, Gümüşhane, Hakkâri, Hatay, Iğdır, Isparta, İstanbul, İzmir, Kahramanmaraş, Karabük, Karaman, Kars, Kastamonu, Kayseri, Kırıkkale, Kırklareli, Kırşehir, Kilis, Kocaeli, Konya, Kütahya, Malatya, Manisa, Mardin, Mersin, Muğla, Muş, Nevşehir, Niğde, Ordu, Osmaniye, Rize, Sakarya, Samsun, Siirt, Sinop, Sivas, Şanlıurfa, Şırnak, Tekirdağ, Tokat, Trabzon, Tunceli, Uşak, Van, Yalova, Yozgat, Zonguldak (Category: tr:Provinces of Turkey)