marcáil
Irish
Etymology
marc (“mark”) + -áil
Verb
marcáil (present analytic marcálann, future analytic marcálfaidh, verbal noun marcáil, past participle marcáilte)
- mark
- mark out, plot
- make a mark on someone
- (sports) mark (someone)
Conjugation
First Conjugation (B)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | marcálaim | marcálann tú; marcálair† | marcálann sé, sí | marcálaimid | marcálann sibh | marcálann siad; marcálaid† | a mharcálann; a mharcálas / a marcálann*; a marcálas* | marcáiltear |
past | mharcáil mé; mharcálas | mharcáil tú; mharcálais | mharcáil sé, sí | mharcálamar; mharcáil muid | mharcáil sibh; mharcálabhair | mharcáil siad; mharcáladar | a mharcáil / ar mharcáil* | marcáladh | |
past habitual | mharcálainn | mharcáilteá | mharcáladh sé, sí | mharcálaimis; mharcáladh muid | mharcáladh sibh | mharcálaidís; mharcáladh siad | a mharcáladh / ar mharcáladh* | mharcáiltí | |
future | marcálfaidh mé; marcálfad | marcálfaidh tú; marcálfair† | marcálfaidh sé, sí | marcálfaimid; marcálfaidh muid | marcálfaidh sibh | marcálfaidh siad; marcálfaid† | a mharcálfaidh; a mharcálfas / a marcálfaidh*; a marcálfas* | marcálfar | |
conditional | mharcálfainn / marcálfainn‡‡ | mharcálfá / marcálfᇇ | mharcálfadh sé, sí / marcálfadh sé, s퇇 | mharcálfaimis; mharcálfadh muid / marcálfaimis‡‡; marcálfadh muid‡‡ | mharcálfadh sibh / marcálfadh sibh‡‡ | mharcálfaidís; mharcálfadh siad / marcálfaidís‡‡; marcálfadh siad‡‡ | a mharcálfadh / ar mharcálfadh* | mharcálfaí / marcálfa퇇 | |
subjunctive | present | go marcála mé; go marcálad† | go marcála tú; go marcálair† | go marcála sé, sí | go marcálaimid; go marcála muid | go marcála sibh | go marcála siad; go marcálaid† | — | go marcáiltear |
past | dá marcálainn | dá marcáilteá | dá marcáladh sé, sí | dá marcálaimis; dá marcáladh muid | dá marcáladh sibh | dá marcálaidís; dá marcáladh siad | — | dá marcáiltí | |
imperative | marcálaim | marcáil | marcáladh sé, sí | marcálaimis | marcálaigí; marcálaidh† | marcálaidís | — | marcáiltear | |
verbal noun | marcáil | ||||||||
past participle | marcáilte |
*Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Derived terms
- marcálaí (“marker”)
Noun
marcáil f (genitive singular marcála)
- verbal noun of marcáil
Declension
Declension of marcáil
Irregular
Bare forms (no plural of this noun)
| Forms with the definite article
|
Derived terms
- cluasmharcáil (“earmarking”)
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
marcáil | mharcáil | not applicable |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |