marchiér
Franco-Provençal
Etymology
From Frankish *markōn.
Verb
marchiér
- to walk
- Il marche sus lo chemin dens los prâts. — He is walking on the path through the fields
- to move
- to work, to function
- Ceti vouétura ne marche pas. — This car does not work.
- to believe
- Il at marchiê, il at creyu tot cen que je li é dit. — He believed all I told him.
- Il m'at fét marchier. — He made me believe his joke.
Conjugation
![](Images/wiktionary/Blason_Panarpitan.png.webp)
infinitive | marchiér | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | marchient | ||||||
auxiliary | avêr | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | marchiê | marchiêe | |||||
plural | marchiês | marchiêes | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | je (j') | te (t') | il/el | nos | vos | ils/els | |
present | marcho | marches | marche | marchens | marchiéds | marchont | |
imperfect | marchiévo | marchiéves | marchiéve | marchiévans | marchiévâds | marchiévant | |
preterite | marchié | marchiés | marchiét | marchiens marchiérens | marchiétes | marchiéront | |
future | marchieré | marchierés | marchierat | marchierens | marchieréds | marchieront | |
conditional | marchierê | marchierês | marchierêt | marchierans | marchierâds | marchierant | |
subjunctive | que je (j') | que te (t') | qu'il/el | que nos | que vos | qu'ils/els | |
present | marcho | marches | marche | marchens | marchiéds | marchont | |
imperfect | marchiésso | marchiésses | marchiésse | marchiéssens | marchiésséds | marchiéssont | |
imperative | — | te | — | nos | vos | — | |
marche | marchens | marchiéds |