manĝi

manĝi

See also: mangi and Mangi

Esperanto

Alternative forms

• manghi (H-system spelling)
• mangxi (X-system spelling)

Etymology

From French manger and Italian mangiare.

Pronunciation

• Audio

  (file)

• IPA^(key): /ˈmand͡ʒi/

Verb

manĝi (present manĝas, past manĝis, future manĝos, conditional manĝus, volitive manĝu)

1. to eat

   Ni manĝos kiam la pano elvenos la foron.

   We will eat when the bread comes from the oven.

Conjugation

Conjugation of manĝi present past future singular plural singular plural singular plural tense manĝas manĝis manĝos active participle manĝanta manĝantaj manĝinta manĝintaj manĝonta manĝontaj acc. manĝantan manĝantajn manĝintan manĝintajn manĝontan manĝontajn passive participle manĝata manĝataj manĝita manĝitaj manĝota manĝotaj acc. manĝatan manĝatajn manĝitan manĝitajn manĝotan manĝotajn nominal active participle manĝanto manĝantoj manĝinto manĝintoj manĝonto manĝontoj acc. manĝanton manĝantojn manĝinton manĝintojn manĝonton manĝontojn nominal passive participle manĝato manĝatoj manĝito manĝitoj manĝoto manĝotoj acc. manĝaton manĝatojn manĝiton manĝitojn manĝoton manĝotojn adverbial active participle manĝante manĝinte manĝonte adverbial passive participle manĝate manĝite manĝote infinitive manĝi imperative manĝu conditional manĝus

Derived terms

• almanĝi (“to eat (something to accompany a drink)”)
• formikomanĝulo (“anteater”)
• manĝaĵo (“food; meal”)
• manĝebla (“edible”)
• manĝigi (“to feed”)

 

Related terms

• manĝo