mankateni

mankateni

Esperanto

Etymology

From mankateno (“handcuff”) +‎ -i (“infinitive”).

Pronunciation

• IPA^(key): /mankaˈteni/
• Hyphenation: man‧ka‧ten‧i
• Rhymes: -eni

Verb

mankateni (present mankatenas, past mankatenis, future mankatenos, conditional mankatenus, volitive mankatenu)

1. (transitive) to handcuff

Conjugation

Conjugation of mankateni present past future singular plural singular plural singular plural tense mankatenas mankatenis mankatenos active participle mankatenanta mankatenantaj mankateninta mankatenintaj mankatenonta mankatenontaj acc. mankatenantan mankatenantajn mankatenintan mankatenintajn mankatenontan mankatenontajn passive participle mankatenata mankatenataj mankatenita mankatenitaj mankatenota mankatenotaj acc. mankatenatan mankatenatajn mankatenitan mankatenitajn mankatenotan mankatenotajn nominal active participle mankatenanto mankatenantoj mankateninto mankatenintoj mankatenonto mankatenontoj acc. mankatenanton mankatenantojn mankateninton mankatenintojn mankatenonton mankatenontojn nominal passive participle mankatenato mankatenatoj mankatenito mankatenitoj mankatenoto mankatenotoj acc. mankatenaton mankatenatojn mankateniton mankatenitojn mankatenoton mankatenotojn adverbial active participle mankatenante mankateninte mankatenonte adverbial passive participle mankatenate mankatenite mankatenote infinitive mankateni imperative mankatenu conditional mankatenus