maniobrar
Catalan
Etymology
From maniobra + -ar.
Pronunciation
- (Balearic) IPA(key): /mə.ni.oˈbɾa/
- (Central) IPA(key): /mə.ni.uˈbɾa/
- (Valencian) IPA(key): /ma.ni.oˈbɾaɾ/
Verb
maniobrar (first-person singular present maniobro, past participle maniobrat)
- (transitive, intransitive) to maneuver
Conjugation
Conjugation of maniobrar (first conjugation)
infinitive | maniobrar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | maniobrant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | maniobrat | maniobrada | |||||
plural | maniobrats | maniobrades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | maniobro | maniobres | maniobra | maniobrem | maniobreu | maniobren | |
imperfect | maniobrava | maniobraves | maniobrava | maniobràvem | maniobràveu | maniobraven | |
future | maniobraré | maniobraràs | maniobrarà | maniobrarem | maniobrareu | maniobraran | |
preterite | maniobrí | maniobrares | maniobrà | maniobràrem | maniobràreu | maniobraren | |
conditional | maniobraria | maniobraries | maniobraria | maniobraríem | maniobraríeu | maniobrarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | maniobri | maniobris | maniobri | maniobrem | maniobreu | maniobrin | |
imperfect | maniobrés | maniobressis | maniobrés | maniobréssim | maniobréssiu | maniobressin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | maniobra | maniobri | maniobrem | maniobreu | maniobrin |
Derived terms
- maniobrable
Related terms
- manobre
Further reading
- “maniobrar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Spanish
Etymology
From maniobra + -ar, from mano (“hand”) and obra.
Pronunciation
- IPA(key): /manjoˈbɾaɾ/ [ma.njoˈβ̞ɾaɾ]
Audio (Colombia) (file) - Rhymes: -aɾ
- Syllabification: ma‧nio‧brar
Verb
maniobrar (first-person singular present maniobro, first-person singular preterite maniobré, past participle maniobrado)
- (intransitive) to maneuver
Conjugation
Conjugation of maniobrar (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | maniobrar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | maniobrando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | maniobrado | maniobrada | |||||
plural | maniobrados | maniobradas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | maniobro | maniobrastú maniobrásvos | maniobra | maniobramos | maniobráis | maniobran | |
imperfect | maniobraba | maniobrabas | maniobraba | maniobrábamos | maniobrabais | maniobraban | |
preterite | maniobré | maniobraste | maniobró | maniobramos | maniobrasteis | maniobraron | |
future | maniobraré | maniobrarás | maniobrará | maniobraremos | maniobraréis | maniobrarán | |
conditional | maniobraría | maniobrarías | maniobraría | maniobraríamos | maniobraríais | maniobrarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | maniobre | maniobrestú maniobrésvos2 | maniobre | maniobremos | maniobréis | maniobren | |
imperfect (ra) | maniobrara | maniobraras | maniobrara | maniobráramos | maniobrarais | maniobraran | |
imperfect (se) | maniobrase | maniobrases | maniobrase | maniobrásemos | maniobraseis | maniobrasen | |
future1 | maniobrare | maniobrares | maniobrare | maniobráremos | maniobrareis | maniobraren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | maniobratú maniobrávos | maniobre | maniobremos | maniobrad | maniobren | ||
negative | no maniobres | no maniobre | no maniobremos | no maniobréis | no maniobren |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of maniobrar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive maniobrar | |||||||
dative | maniobrarme | maniobrarte | maniobrarle, maniobrarse | maniobrarnos | maniobraros | maniobrarles, maniobrarse | |
accusative | maniobrarme | maniobrarte | maniobrarlo, maniobrarla, maniobrarse | maniobrarnos | maniobraros | maniobrarlos, maniobrarlas, maniobrarse | |
with gerund maniobrando | |||||||
dative | maniobrándome | maniobrándote | maniobrándole, maniobrándose | maniobrándonos | maniobrándoos | maniobrándoles, maniobrándose | |
accusative | maniobrándome | maniobrándote | maniobrándolo, maniobrándola, maniobrándose | maniobrándonos | maniobrándoos | maniobrándolos, maniobrándolas, maniobrándose | |
with informal second-person singular tú imperative maniobra | |||||||
dative | manióbrame | manióbrate | manióbrale | manióbranos | not used | manióbrales | |
accusative | manióbrame | manióbrate | manióbralo, manióbrala | manióbranos | not used | manióbralos, manióbralas | |
with informal second-person singular vos imperative maniobrá | |||||||
dative | maniobrame | maniobrate | maniobrale | maniobranos | not used | maniobrales | |
accusative | maniobrame | maniobrate | maniobralo, maniobrala | maniobranos | not used | maniobralos, maniobralas | |
with formal second-person singular imperative maniobre | |||||||
dative | manióbreme | not used | manióbrele, manióbrese | manióbrenos | not used | manióbreles | |
accusative | manióbreme | not used | manióbrelo, manióbrela, manióbrese | manióbrenos | not used | manióbrelos, manióbrelas | |
with first-person plural imperative maniobremos | |||||||
dative | not used | maniobrémoste | maniobrémosle | maniobrémonos | maniobrémoos | maniobrémosles | |
accusative | not used | maniobrémoste | maniobrémoslo, maniobrémosla | maniobrémonos | maniobrémoos | maniobrémoslos, maniobrémoslas | |
with informal second-person plural imperative maniobrad | |||||||
dative | maniobradme | not used | maniobradle | maniobradnos | maniobraos | maniobradles | |
accusative | maniobradme | not used | maniobradlo, maniobradla | maniobradnos | maniobraos | maniobradlos, maniobradlas | |
with formal second-person plural imperative maniobren | |||||||
dative | manióbrenme | not used | manióbrenle | manióbrennos | not used | manióbrenles, manióbrense | |
accusative | manióbrenme | not used | manióbrenlo, manióbrenla | manióbrennos | not used | manióbrenlos, manióbrenlas, manióbrense |
Further reading
- “maniobrar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014