analny
Polish
Etymology
Borrowed from Latin ānālis + -ny.[1] First attested in the 20th century.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /aˈnal.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -alnɨ
- Syllabification: a‧nal‧ny
Adjective
analny (not comparable, adverb analnie)
- (relational, anatomy) anal (of, related to, intended for or involving the anus)
- Synonyms: odbytniczy, odbytnicowy, odbytowy
- seks analny ― anal sex
- faza analna ― anal phase
- stosunek analny ― anal (sexual) relation
- kontakty analne ― anal contact
Declension
Declension of analny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | analny | analne | analna | analni | analne | ||
| genitive | analnego | analnej | analnych | ||||
| dative | analnemu | analnym | |||||
| accusative | analnego | analny | analne | analną | analnych | analne | |
| instrumental | analnym | analnymi | |||||
| locative | analnej | analnych | |||||
References
- Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “analny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- Pęzik, Piotr; Przepiórkowski, A.; Bańko, M.; Górski, R.; Lewandowska-Tomaszczyk, B (2012) Wyszukiwarka PELCRA dla danych NKJP. Narodowy Korpus Języka Polskiego [National Polish Language Corpus, PELCRA search engine], Wydawnictwo PWN
Further reading
- analny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- analny in Polish dictionaries at PWN