mandrinare
Italian
Etymology
From mandrino + -are.
Verb
mandrinàre (first-person singular present mandrìno, first-person singular past historic mandrinài, past participle mandrinàto, auxiliary avére)
- (transitive) to expand (tubes etc.)
Conjugation
Conjugation of mandrinàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | mandrinàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | mandrinàndo | |||
present participle | mandrinànte | past participle | mandrinàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | mandrìno | mandrìni | mandrìna | mandriniàmo | mandrinàte | mandrìnano |
imperfect | mandrinàvo | mandrinàvi | mandrinàva | mandrinavàmo | mandrinavàte | mandrinàvano |
past historic | mandrinài | mandrinàsti | mandrinò | mandrinàmmo | mandrinàste | mandrinàrono |
future | mandrinerò | mandrinerài | mandrinerà | mandrinerémo | mandrineréte | mandrinerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | mandrinerèi | mandrinerésti | mandrinerèbbe, mandrinerébbe | mandrinerémmo | mandrineréste | mandrinerèbbero, mandrinerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | mandrìni | mandrìni | mandrìni | mandriniàmo | mandriniàte | mandrìnino |
imperfect | mandrinàssi | mandrinàssi | mandrinàsse | mandrinàssimo | mandrinàste | mandrinàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
mandrìna | mandrìni | mandriniàmo | mandrinàte | mandrìnino | ||
negative imperative | nonmandrinàre | non mandrìni | non mandriniàmo | non mandrinàte | non mandrìnino |
Derived terms
- mandrinaggio
- mandrinatura
Further reading
- mandrinare in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
Anagrams
- mandrinerà, rimandarne