mancipo
Latin
Alternative forms
- mancupō
Etymology
From manceps.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈman.ki.poː/, [ˈmaŋ.kɪ.poː]
Verb
mancipō (present infinitive mancipāre, perfect active mancipāvī, supine mancipātum); first conjugation
- I transfer or sell (especially property)
Conjugation
Conjugation of mancipō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | mancipō | mancipās | mancipat | mancipāmus | mancipātis | mancipant |
imperfect | mancipābam | mancipābās | mancipābat | mancipābāmus | mancipābātis | mancipābant | |
future | mancipābō | mancipābis | mancipābit | mancipābimus | mancipābitis | mancipābunt | |
perfect | mancipāvī | mancipāvistī | mancipāvit | mancipāvimus | mancipāvistis | mancipāvērunt, mancipāvēre | |
pluperfect | mancipāveram | mancipāverās | mancipāverat | mancipāverāmus | mancipāverātis | mancipāverant | |
future perfect | mancipāverō | mancipāveris | mancipāverit | mancipāverimus | mancipāveritis | mancipāverint | |
passive | present | mancipor | mancipāris, mancipāre | mancipātur | mancipāmur | mancipāminī | mancipantur |
imperfect | mancipābar | mancipābāris, mancipābāre | mancipābātur | mancipābāmur | mancipābāminī | mancipābantur | |
future | mancipābor | mancipāberis, mancipābere | mancipābitur | mancipābimur | mancipābiminī | mancipābuntur | |
perfect | mancipātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | mancipātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | mancipātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | mancipem | mancipēs | mancipet | mancipēmus | mancipētis | mancipent |
imperfect | mancipārem | mancipārēs | mancipāret | mancipārēmus | mancipārētis | mancipārent | |
perfect | mancipāverim | mancipāverīs | mancipāverit | mancipāverīmus | mancipāverītis | mancipāverint | |
pluperfect | mancipāvissem | mancipāvissēs | mancipāvisset | mancipāvissēmus | mancipāvissētis | mancipāvissent | |
passive | present | manciper | mancipēris, mancipēre | mancipētur | mancipēmur | mancipēminī | mancipentur |
imperfect | mancipārer | mancipārēris, mancipārēre | mancipārētur | mancipārēmur | mancipārēminī | mancipārentur | |
perfect | mancipātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | mancipātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | mancipā | — | — | mancipāte | — |
future | — | mancipātō | mancipātō | — | mancipātōte | mancipantō | |
passive | present | — | mancipāre | — | — | mancipāminī | — |
future | — | mancipātor | mancipātor | — | — | mancipantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | mancipāre | mancipāvisse | mancipātūrus esse | mancipārī | mancipātus esse | mancipātum īrī | |
participles | mancipāns | — | mancipātūrus | — | mancipātus | mancipandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
mancipandī | mancipandō | mancipandum | mancipandō | mancipātum | mancipātū |
Derived terms
- emancipō
References
- mancipo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- mancipo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- mancipo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette