manar
Catalan
Etymology
Inherited from Old Catalan manar, from Latin mandāre (with regular /nd/ > /n/), present active infinitive of mandō (“order, command”). Compare Occitan mandar.
Pronunciation
- (Balearic, Central) IPA(key): /məˈna/
- (Valencian) IPA(key): /maˈnaɾ/
- Rhymes: -a(ɾ)
Verb
manar (first-person singular present mano, past participle manat)
- to order, command (issue a command to)
- to command (have supreme power over)
Conjugation
infinitive | manar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | manant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | manat | manada | |||||
plural | manats | manades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | mano | manes | mana | manem | maneu | manen | |
imperfect | manava | manaves | manava | manàvem | manàveu | manaven | |
future | manaré | manaràs | manarà | manarem | manareu | manaran | |
preterite | maní | manares | manà | manàrem | manàreu | manaren | |
conditional | manaria | manaries | manaria | manaríem | manaríeu | manarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | mani | manis | mani | manem | maneu | manin | |
imperfect | manés | manessis | manés | manéssim | manéssiu | manessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | mana | mani | manem | maneu | manin |
Derived terms
- demanar
- manament
Related terms
- comandar
- demanar
References
- “manar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “manar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “manar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “manar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Middle English
Noun
manar
- Alternative form of maner (“manor”)
Portuguese
Etymology
Borrowed from Latin mānāre (“pour or gush forth”).
Verb
manar (first-person singular present mano, first-person singular preterite manei, past participle manado)
- to ooze (be secreted or slowly leak)
Conjugation
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
First-person (eu) | Second-person (tu) | Third-person (ele / ela / você) | First-person (nós) | Second-person (vós) | Third-person (eles / elas / vocês) | |
Infinitive | ||||||
Impersonal | manar | |||||
Personal | manar | manares | manar | manarmos | manardes | manarem |
Gerund | ||||||
manando | ||||||
Past participle | ||||||
Masculine | manado | manados | ||||
Feminine | manada | manadas | ||||
Indicative | ||||||
Present | mano | manas | mana | manamos | manais | manam |
Imperfect | manava | manavas | manava | manávamos | manáveis | manavam |
Preterite | manei | manaste | manou | manamos1, manámos2 | manastes | manaram |
Pluperfect | manara | manaras | manara | manáramos | manáreis | manaram |
Future | manarei | manarás | manará | manaremos | manareis | manarão |
Conditional | ||||||
manaria | manarias | manaria | manaríamos | manaríeis | manariam | |
Subjunctive | ||||||
Present | mane | manes | mane | manemos | maneis | manem |
Imperfect | manasse | manasses | manasse | manássemos | manásseis | manassem |
Future | manar | manares | manar | manarmos | manardes | manarem |
Imperative | ||||||
Affirmative | mana | mane | manemos | manai | manem | |
Negative (não) | não manes | não mane | não manemos | não maneis | não manem |
1Brazil.
2Portugal.
Spanish
Etymology
From Latin mānāre, present active infinitive of mānō (“pour or gush forth”).
Pronunciation
- IPA(key): /maˈnaɾ/ [maˈnaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: ma‧nar
Verb
manar (first-person singular present mano, first-person singular preterite mané, past participle manado)
- to gush forth
- to flow
- to abound
Conjugation
infinitive | manar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | manando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | manado | manada | |||||
plural | manados | manadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | mano | manastú manásvos | mana | manamos | manáis | manan | |
imperfect | manaba | manabas | manaba | manábamos | manabais | manaban | |
preterite | mané | manaste | manó | manamos | manasteis | manaron | |
future | manaré | manarás | manará | manaremos | manaréis | manarán | |
conditional | manaría | manarías | manaría | manaríamos | manaríais | manarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | mane | manestú manésvos2 | mane | manemos | manéis | manen | |
imperfect (ra) | manara | manaras | manara | manáramos | manarais | manaran | |
imperfect (se) | manase | manases | manase | manásemos | manaseis | manasen | |
future1 | manare | manares | manare | manáremos | manareis | manaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | manatú manávos | mane | manemos | manad | manen | ||
negative | no manes | no mane | no manemos | no manéis | no manen |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive manar | |||||||
dative | manarme | manarte | manarle, manarse | manarnos | manaros | manarles, manarse | |
accusative | manarme | manarte | manarlo, manarla, manarse | manarnos | manaros | manarlos, manarlas, manarse | |
with gerund manando | |||||||
dative | manándome | manándote | manándole, manándose | manándonos | manándoos | manándoles, manándose | |
accusative | manándome | manándote | manándolo, manándola, manándose | manándonos | manándoos | manándolos, manándolas, manándose | |
with informal second-person singular tú imperative mana | |||||||
dative | máname | mánate | mánale | mánanos | not used | mánales | |
accusative | máname | mánate | mánalo, mánala | mánanos | not used | mánalos, mánalas | |
with informal second-person singular vos imperative maná | |||||||
dative | maname | manate | manale | mananos | not used | manales | |
accusative | maname | manate | manalo, manala | mananos | not used | manalos, manalas | |
with formal second-person singular imperative mane | |||||||
dative | máneme | not used | mánele, mánese | mánenos | not used | máneles | |
accusative | máneme | not used | mánelo, mánela, mánese | mánenos | not used | mánelos, mánelas | |
with first-person plural imperative manemos | |||||||
dative | not used | manémoste | manémosle | manémonos | manémoos | manémosles | |
accusative | not used | manémoste | manémoslo, manémosla | manémonos | manémoos | manémoslos, manémoslas | |
with informal second-person plural imperative manad | |||||||
dative | manadme | not used | manadle | manadnos | manaos | manadles | |
accusative | manadme | not used | manadlo, manadla | manadnos | manaos | manadlos, manadlas | |
with formal second-person plural imperative manen | |||||||
dative | mánenme | not used | mánenle | mánennos | not used | mánenles, mánense | |
accusative | mánenme | not used | mánenlo, mánenla | mánennos | not used | mánenlos, mánenlas, mánense |
Related terms
- manantial
Further reading
- “manar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
Swedish
Noun
manar
- indefinite plural of man.
Verb
manar
- present tense of mana.
Anagrams
- maran