anagramowy
Polish
Etymology
From anagram + -owy. First attested in 1883.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /a.naɡ.raˈmɔ.vɨ/
- Rhymes: -ɔvɨ
- Syllabification: a‧nag‧ra‧mo‧wy
Adjective
anagramowy (not comparable)
- (relational, linguistics) anagram
Declension
Declension of anagramowy
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | anagramowy | anagramowe | anagramowa | anagramowi | anagramowe | ||
| genitive | anagramowego | anagramowej | anagramowych | ||||
| dative | anagramowemu | anagramowym | |||||
| accusative | anagramowego | anagramowy | anagramowe | anagramową | anagramowych | anagramowe | |
| instrumental | anagramowym | anagramowymi | |||||
| locative | anagramowej | anagramowych | |||||
Related terms
verb
- anagramować
References
- Joseph de la Vega (1883) Tryumfy orła i zaćmienie księżyca, page 159
Further reading
- anagramowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- anagramowy in Polish dictionaries at PWN
- anagramowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego