malefactus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of malefaciō.
Participle
malefactus m (feminine malefacta, neuter malefactum); first/second declension
- harmed
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | malefactus | malefacta | malefactum | malefactī | malefactae | malefacta | |
Genitive | malefactī | malefactae | malefactī | malefactōrum | malefactārum | malefactōrum | |
Dative | malefactō | malefactae | malefactō | malefactīs | malefactīs | malefactīs | |
Accusative | malefactum | malefactam | malefactum | malefactōs | malefactās | malefacta | |
Ablative | malefactō | malefactā | malefactō | malefactīs | malefactīs | malefactīs | |
Vocative | malefacte | malefacta | malefactum | malefactī | malefactae | malefacta |
Descendants
- Asturian: malfechu
- Catalan: malfet
- French: malfait
- Friulian: malfat
- Italian: malfatto
- Portuguese: malfeito
- Spanish: malhecho