malefacio
Latin
Etymology
From malus (“bad”) + faciō (“I do, make”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ma.leˈfa.ki.oː/, [ma.ɫɛˈfa.ki.oː]
Verb
malefaciō (present infinitive malefacere, perfect active malefēcī, supine malefactum); third conjugation iō-variant, irregular passive voice
- I do evil or harm
- I injure
Inflection
Conjugation of malefacio (third conjugation iō-variant, irregular and suppletive in the passive) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | malefaciō | malefacis | malefacit | malefacimus | malefacitis | malefaciunt |
imperfect | malefaciēbam | malefaciēbās | malefaciēbat | malefaciēbāmus | malefaciēbātis | malefaciēbant | |
future | malefaciam | malefaciēs | malefaciet | malefaciēmus | malefaciētis | malefacient | |
perfect | malefēcī | malefēcistī | malefēcit | malefēcimus | malefēcistis | malefēcērunt, malefēcēre | |
pluperfect | malefēceram | malefēcerās | malefēcerat | malefēcerāmus | malefēcerātis | malefēcerant | |
future perfect | malefēcerō | malefēceris | malefēcerit | malefēcerimus | malefēceritis | malefēcerint | |
passive | present | malefīō | malefīs | malefit | malefīmus | malefītis | malefīunt |
imperfect | malefīēbam | malefīēbās | malefīēbat | malefīēbāmus | malefīēbātis | malefīēbant | |
future | malefīam | malefīēs | malefīet | malefīēmus | malefīētis | malefīent | |
perfect | malefactus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | malefactus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | malefactus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | malefaciam | malefaciās | malefaciat | malefaciāmus | malefaciātis | malefaciant |
imperfect | malefacerem | malefacerēs | malefaceret | malefacerēmus | malefacerētis | malefacerent | |
perfect | malefēcerim | malefēcerīs | malefēcerit | malefēcerimus | malefēceritis | malefēcerint | |
pluperfect | malefēcissem | malefēcissēs | malefēcisset | malefēcissēmus | malefēcissētis | malefēcissent | |
passive | present | malefīam | malefīās | malefīat | malefīāmus | malefīātis | malefīant |
imperfect | malefierem | malefierēs | malefieret | malefierēmus | malefierētis | malefierent | |
perfect | malefactus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | malefactus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | maleface | — | — | malefacite | — |
future | — | malefacitō | malefacitō | — | malefacitōte | malefaciuntō | |
passive | present | — | malefī | — | — | malefīte | — |
future | — | malefītō | malefītō | — | malefītōte | malefīuntō | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | malefacere | malefēcisse | malefactūrus esse | malefierī | malefactus esse | malefactum īrī | |
participles | malefaciēns | — | malefactūrus | — | malefactus | malefaciendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
malefacere | malefaciendī | malefaciendō | malefaciendum | malefactum | malefactū |
Antonyms
- benefaciō
Derived terms
- malefactor
- malefactus
Descendants
- French: malfaire
- Friulian: malfâ
- Italian: malfare
- Occitan: malfar, malfaire, malfàser
- Spanish: malhacer
References
- malefacio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- malefacio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette