anadromiczny

anadromiczny

Polish

Etymology

From Ancient Greek ἀνάδρομος (anádromos) +‎ -iczny.[1][2] First attested in 1928.[3]

Pronunciation

• IPA^(key): /a.nad.rɔˈmit͡ʂ.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɨ
• Syllabification: a‧nad‧ro‧micz‧ny

Adjective

anadromiczny (not comparable)

1. (relational, ichthyology) anadromous

   Antonym: katadromiczny

   ryba anadromiczna ― anadromous fish

Declension

Declension of anadromiczny

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	anadromiczny		anadromiczne	anadromiczna	anadromiczni	anadromiczne
genitive	anadromicznego			anadromicznej	anadromicznych
dative	anadromicznemu				anadromicznym
accusative	anadromicznego	anadromiczny	anadromiczne	anadromiczną	anadromicznych	anadromiczne
instrumental	anadromicznym				anadromicznymi
locative				anadromicznej	anadromicznych

References

1. Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021) Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
2. Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “anadromiczny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
3. anadromiczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

• Pęzik, Piotr; Przepiórkowski, A.; Bańko, M.; Górski, R.; Lewandowska-Tomaszczyk, B (2012) Wyszukiwarka PELCRA dla danych NKJP. Narodowy Korpus Języka Polskiego [National Polish Language Corpus, PELCRA search engine]‎, Wydawnictwo PWN

Further reading

• anadromiczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• anadromiczny in Polish dictionaries at PWN