makur
Faroese
Etymology
From Old Norse makr, from Proto-Germanic *makaz.
Adjective
makur (comparative makari, superlative makastur)
- quiet, still, calm, tranquil
Declension
makur a9 | |||
Singular (eintal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
Nominative (hvørfall) | makur | møk | makt |
Accusative (hvønnfall) | makan | maka | |
Dative (hvørjumfall) | møkum | makari | møkum |
Genitive (hvørsfall) | (maks) | (makar/ makrar) | (maks) |
Plural (fleirtal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
Nominative (hvørfall) | makir | makar | møk |
Accusative (hvønnfall) | makar | ||
Dative (hvørjumfall) | møkum | ||
Genitive (hvørsfall) | (maka makra) |
Derived terms
- makligur (adj)
- makliga (adverb)
Nauruan
Noun
makur
- work