anabetari
Old High German
Etymology
From anabet + -āri.
Noun
anabetāri m
- worshipper
- fortune teller
- priest
Declension
Declension of anabetāri (masculine ja-stem)
case | singular | plural |
---|---|---|
nominative | anabetāri | anabetāra |
accusative | anabetāri | anabetāra |
genitive | anabetāres | anabetāro |
dative | anabetāre | anabetārim |
instrumental | anabetāru | — |
References
- Köbler, Gerhard, Althochdeutsches Wörterbuch, (6. Auflage) 2014