maininta
Finnish
(index ma)
Etymology
From the verb mainita (“to mention”); maini- + -nta.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɑinintɑ/
- Hyphenation: mai‧nin‧ta
Noun
maininta
- mention
Declension
Inflection of maininta (Kotus type 9/kala, nt-nn gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | maininta | maininnat | |
genitive | maininnan | mainintojen | |
partitive | mainintaa | mainintoja | |
illative | mainintaan | mainintoihin | |
singular | plural | ||
nominative | maininta | maininnat | |
accusative | nom. | maininta | maininnat |
gen. | maininnan | ||
genitive | maininnan | mainintojen mainintainrare | |
partitive | mainintaa | mainintoja | |
inessive | maininnassa | maininnoissa | |
elative | maininnasta | maininnoista | |
illative | mainintaan | mainintoihin | |
adessive | maininnalla | maininnoilla | |
ablative | maininnalta | maininnoilta | |
allative | maininnalle | maininnoille | |
essive | mainintana | mainintoina | |
translative | maininnaksi | maininnoiksi | |
instructive | — | maininnoin | |
abessive | maininnatta | maininnoitta | |
comitative | — | mainintoineen |