maighnéad

Irish

Etymology

From Old Irish magnéit (“magnet, lodestone”), from Latin magnēs, magnētem (compare Old Irish magnés), from Ancient Greek μαγνήτις λίθος (magnḗtis líthos).

Noun

maighnéad m (genitive singular maighnéid, nominative plural maighnéid)

magnet

Declension

Declension of maighnéad

First declension

Bare forms:

Case	Singular	Plural
Nominative	maighnéad	maighnéid
Vocative	a mhaighnéid	a mhaighnéada
Genitive	maighnéid	maighnéad
Dative	maighnéad	maighnéid

Forms with the definite article:

Case	Singular	Plural
Nominative	an maighnéad	na maighnéid
Genitive	an mhaighnéid	na maighnéad
Dative	leis an maighnéad don mhaighnéad	leis na maighnéid

Derived terms

barramhaighnéad m (“bar magnet”)
buanmhaighnéad m (“permanent magnet”)
crúmhaighnéad m (“horseshoe magnet”)
maighnéada- (“magneto-”)
maighnéadach (“magnetic”, adjective)
maighnéadaigh (“magnetize”, verb)
maighnéadas m (“magnetism”)
maighnéad crú capaill m (“horseshoe magnet”)
maighnéadghluaiseach (“magnetomotive”, adjective)
maighnéadón m (“magneton”)
maighnéad tógála m (“lifting magnet”)
maighnéidít f (“magnetite”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
maighnéad	mhaighnéad	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

"maighnéad" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.
“magnéit” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.