magnetizator
Romanian
Etymology
From magnetiza + -tor.
Adjective
magnetizator m or n (feminine singular magnetizatoare, masculine plural magnetizatori, feminine and neuter plural magnetizatoare)
- magnetizing
Declension
Declension of magnetizator
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | magnetizator | magnetizatoare | magnetizatori | magnetizatoare | ||
definite | magnetizatorul | magnetizatoarea | magnetizatorii | magnetizatoarele | |||
genitive/ dative | indefinite | magnetizator | magnetizatoare | magnetizatori | magnetizatoare | ||
definite | magnetizatorului | magnetizatoarei | magnetizatorilor | magnetizatoarelor |
Noun
magnetizator m (plural magnetizatori)
- magnetizer
Declension
Declension of magnetizator
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) magnetizator | magnetizatorul | (niște) magnetizatori | magnetizatorii |
genitive/dative | (unui) magnetizator | magnetizatorului | (unor) magnetizatori | magnetizatorilor |
vocative | magnetizatorule | magnetizatorilor |