magn
Icelandic
Etymology
From Old Norse magn.
Pronunciation
- IPA(key): /makn/
- Rhymes: -akn
Noun
magn n (genitive singular magns, nominative plural mögn)
- power, strength
- amount, quantity
Declension
declension of magn
n-s | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | magn | magnið | mögn | mögnin |
accusative | magn | magnið | mögn | mögnin |
dative | magni | magninu | mögnum | mögnunum |
genitive | magns | magnsins | magna | magnanna |