Amyrtaeus
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek Ἀμυρταίος (Amurtaíos), from Demotic jmn-jr-dj-s.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /a.myrˈtae̯.us/, [a.mʏrˈtae̯.ʊs]
Proper noun
Amyrtaeus m (genitive Amyrtaeī); second declension
- A king of Egypt conquered by Cambyses
Inflection
Second declension.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Amyrtaeus |
Genitive | Amyrtaeī |
Dative | Amyrtaeō |
Accusative | Amyrtaeum |
Ablative | Amyrtaeō |
Vocative | Amyrtaee |
References
- Amyrtaeus in William Smith, editor (1848) A Dictionary of Greek Biography and Mythology, London: John Murray