lătuț
Romanian
Etymology
From lat + -uț.
Adjective
lătuț m or n (feminine singular lătuță, masculine plural lătuți, feminine and neuter plural lătuțe)
- Diminutive of lat
Declension
Declension of lătuț
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | lătuț | lătuță | lătuți | lătuțe | ||
definite | lătuțul | lătuța | lătuții | lătuțele | |||
genitive/ dative | indefinite | lătuț | lătuțe | lătuți | lătuțe | ||
definite | lătuțului | lătuței | lătuților | lătuțelor |
Noun
lătuț m (uncountable)
- Diminutive of -uț
Declension
declension of lătuț (singular only)
singular | ||
---|---|---|
m gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) lătuț | lătuțul |
genitive/dative | (unui) lătuț | lătuțului |
vocative | lătuțule |
References
- lătuț in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN