lurta
Faroese
Etymology
From Old Norse hlusta.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈlʊʃta]
- Rhymes: -ʊʃta
Verb
lurta (third person singular past indicative lurtaði, third person plural past indicative lurtað, supine lurtað)
- to listen
- Lurta ikki eftir honum!
- Don't listen to him!
Conjugation
Conjugation of lurta
v-30 | ||||
infinitive | lurta | |||
---|---|---|---|---|
present participle | lurtandi | |||
past participle a6 | lurtaður | |||
supine | lurtað | |||
number | singular | plural | ||
person | first | second | third | all |
indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
present | lurti | lurtar | lurtar | lurta |
past | lurtaði | lurtaði | lurtaði | lurtaðu |
imperative | – | tú | – | tit |
present | — | lurta! | — | lurtið! |
Synonyms
- (listen): lýða, hoyra