lunaticus
Latin
Etymology
From lūna + -āticus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /luːˈnaː.ti.kus/, [ɫ̪uːˈnäːt̪ɪkʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /luˈna.ti.kus/, [luˈnäːt̪ikus]
Adjective
lūnāticus (feminine lūnātica, neuter lūnāticum); first/second-declension adjective
- Of, or living on, the moon
- epileptic, lunatic, moonstruck, crazy
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | lūnāticus | lūnātica | lūnāticum | lūnāticī | lūnāticae | lūnātica | |
Genitive | lūnāticī | lūnāticae | lūnāticī | lūnāticōrum | lūnāticārum | lūnāticōrum | |
Dative | lūnāticō | lūnāticō | lūnāticīs | ||||
Accusative | lūnāticum | lūnāticam | lūnāticum | lūnāticōs | lūnāticās | lūnātica | |
Ablative | lūnāticō | lūnāticā | lūnāticō | lūnāticīs | |||
Vocative | lūnātice | lūnātica | lūnāticum | lūnāticī | lūnāticae | lūnātica |
Descendants
- Inherited:
- Corsican: lunaticu, lanaticu
- Old French: lunage
- ⇒ Old Occitan: lunajos
- Romanian: lunatic, lunatec
- Sardinian: lunadigu
- Borrowed:
- → Catalan: llunàtic
- → Italian: lunatico
- → Middle French: lunatique
- → Middle English: lunatik
- English: lunatic
- French: lunatique
- Norman: leunatique
- → Middle English: lunatik
- → Portuguese: lunático
- → Sicilian: lunàticu
- → Spanish: lunático
References
- Walther von Wartburg (1928–2002), “lūnātĭcus”, in Französisches Etymologisches Wörterbuch (in German), volume 5: J L, page 455
Further reading
- “lunaticus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- lunaticus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- lunaticus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette