lumino
Italian
Etymology
From lume + -ino.
Pronunciation
- IPA(key): /luˈmi.no/
- Rhymes: -ino
- Hyphenation: lu‧mì‧no
Noun
lumino m (plural lumini)
- Diminutive of lume (“small lamp or light”)
Further reading
- lumino in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
Anagrams
- mulino, mulinò
Latin
Etymology
From lūmen + -ō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈluː.mi.noː/, [ˈɫ̪uːmɪnoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈlu.mi.no/, [ˈluːmino]
Verb
lūminō (present infinitive lūmināre, perfect active lūmināvī, supine lūminātum); first conjugation
- I illuminate
- I reveal (throw light on)
- I brighten
Conjugation
Conjugation of lūminō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | lūminō | lūminās | lūminat | lūmināmus | lūminātis | lūminant |
imperfect | lūminābam | lūminābās | lūminābat | lūminābāmus | lūminābātis | lūminābant | |
future | lūminābō | lūminābis | lūminābit | lūminābimus | lūminābitis | lūminābunt | |
perfect | lūmināvī | lūmināvistī | lūmināvit | lūmināvimus | lūmināvistis | lūmināvērunt, lūmināvēre | |
pluperfect | lūmināveram | lūmināverās | lūmināverat | lūmināverāmus | lūmināverātis | lūmināverant | |
future perfect | lūmināverō | lūmināveris | lūmināverit | lūmināverimus | lūmināveritis | lūmināverint | |
passive | present | lūminor | lūmināris, lūmināre | lūminātur | lūmināmur | lūmināminī | lūminantur |
imperfect | lūminābar | lūminābāris, lūminābāre | lūminābātur | lūminābāmur | lūminābāminī | lūminābantur | |
future | lūminābor | lūmināberis, lūminābere | lūminābitur | lūminābimur | lūminābiminī | lūminābuntur | |
perfect | lūminātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | lūminātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | lūminātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | lūminem | lūminēs | lūminet | lūminēmus | lūminētis | lūminent |
imperfect | lūminārem | lūminārēs | lūmināret | lūminārēmus | lūminārētis | lūminārent | |
perfect | lūmināverim | lūmināverīs | lūmināverit | lūmināverīmus | lūmināverītis | lūmināverint | |
pluperfect | lūmināvissem | lūmināvissēs | lūmināvisset | lūmināvissēmus | lūmināvissētis | lūmināvissent | |
passive | present | lūminer | lūminēris, lūminēre | lūminētur | lūminēmur | lūminēminī | lūminentur |
imperfect | lūminārer | lūminārēris, lūminārēre | lūminārētur | lūminārēmur | lūminārēminī | lūminārentur | |
perfect | lūminātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | lūminātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | lūminā | — | — | lūmināte | — |
future | — | lūminātō | lūminātō | — | lūminātōte | lūminantō | |
passive | present | — | lūmināre | — | — | lūmināminī | — |
future | — | lūminātor | lūminātor | — | — | lūminantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | lūmināre | lūmināvisse | lūminātūrum esse | lūminārī | lūminātum esse | lūminātum īrī | |
participles | lūmināns | — | lūminātūrus | — | lūminātus | lūminandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
lūminandī | lūminandō | lūminandum | lūminandō | lūminātum | lūminātū |
Derived terms
- allūminō
- illūminō
Descendants
- Aromanian: lunjinedz, lunjinari
- → English: luminate
- Dalmatian: luminur
- Italian: luminare
- → Portuguese: luminar
- Romanian: lumina, luminare
- → Spanish: luminar
- → Venetian: luminar
- → Walloon: loumer
References
- “lumino”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- lumino in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette