lubić

Polish

Inherited from Proto-Slavic *ľūbìti, from Proto-Balto-Slavic *ljaubīˀtei, from Proto-Indo-European *lubʰ-yé-ti, from *lewbʰ-.

lubić impf (perfective polubić)

(transitive) to like (to enjoy)
(transitive, auxiliary) to like
Lubię grać w koszykówkę. ― I like playing basketball.

Conjugation of lubić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		lubić
present tense	1^st	lubię			lubimy
	2^nd	lubisz			lubicie
	3^rd	lubi			lubią
	impersonal	lubi się
past tense	1^st	lubiłem	lubiłam		lubiliśmy	lubiłyśmy
	2^nd	lubiłeś	lubiłaś		lubiliście	lubiłyście
	3^rd	lubił	lubiła	lubiło	lubili	lubiły
	impersonal	lubiano
future tense	1^st	będę lubił, będę lubić	będę lubiła, będę lubić		będziemy lubili, będziemy lubić	będziemy lubiły, będziemy lubić
	2^nd	będziesz lubił, będziesz lubić	będziesz lubiła, będziesz lubić		będziecie lubili, będziecie lubić	będziecie lubiły, będziecie lubić
	3^rd	będzie lubił, będzie lubić	będzie lubiła, będzie lubić	będzie lubiło, będzie lubić	będą lubili, będą lubić	będą lubiły, będą lubić
	impersonal	będzie lubić się
conditional	1^st	lubiłbym	lubiłabym		lubilibyśmy	lubiłybyśmy
	2^nd	lubiłbyś	lubiłabyś		lubilibyście	lubiłybyście
	3^rd	lubiłby	lubiłaby	lubiłoby	lubiliby	lubiłyby
	impersonal	lubiano by
imperative	1^st	niech lubię			lubmy
	2^nd	lub			lubcie
	3^rd	niech lubi			niech lubią
active adjectival participle		lubiący	lubiąca	lubiące	lubiący	lubiące
passive adjectival participle		lubiany	lubiana	lubiane	lubiani	lubiane
contemporary adverbial participle		lubiąc
verbal noun		lubienie