longiusculus
Latin
Etymology
Diminutive of longior, comparative of longus (“far, long”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /lon.ɡiˈus.ku.lus/, [ɫɔŋ.ɡɪˈʊs.kʊ.ɫʊs]
Adjective
longiusculus (feminine longiuscula, neuter longiusculum); first/second declension
- (of space) A little longer or rather long or lengthy.
- (of time) A little longer or rather long.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | longiusculus | longiuscula | longiusculum | longiusculī | longiusculae | longiuscula | |
Genitive | longiusculī | longiusculae | longiusculī | longiusculōrum | longiusculārum | longiusculōrum | |
Dative | longiusculō | longiusculō | longiusculīs | ||||
Accusative | longiusculum | longiusculam | longiusculum | longiusculōs | longiusculās | longiuscula | |
Ablative | longiusculō | longiusculā | longiusculō | longiusculīs | |||
Vocative | longiuscule | longiuscula | longiusculum | longiusculī | longiusculae | longiuscula |
Derived terms
- longiusculē
Related terms
Related terms
- longaevitās
- longaevus
- longanimis
- longanimitās
- longanimiter
- longē
- longiloquium
- longinquē
- longinquitās
- longinquō
- longinquus
- longipēs
- longiscō
- longiter
- longitia
- longitūdō
- longiturnitās
- longiturnus
- longivīvāx
- longulē
- longulus
- longuriō
- longurius
- longus
References
- longiusculus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- longiusculus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- longiusculus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette