longaevus
Latin
Etymology
From longus (“far, long”) + aevum (“time, eternity; age, generation”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /lonˈɡae̯.wus/, [ɫɔŋˈɡae̯.wʊs]
Adjective
longaevus (feminine longaeva, neuter longaevum); first/second declension
- Of a great age, aged, ancient; longevitous.
- 405 CE, Jerome, Vulgate Exodus.20.12:
- Honora patrem tuum et matrem tuam ut sis longaevus super terram quam Dominus Deus tuus dabit tibi.
- Honour thy father and thy mother, that you may be long lived upon the land which the LORD thy God giveth thee.
- Honora patrem tuum et matrem tuam ut sis longaevus super terram quam Dominus Deus tuus dabit tibi.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | longaevus | longaeva | longaevum | longaevī | longaevae | longaeva | |
Genitive | longaevī | longaevae | longaevī | longaevōrum | longaevārum | longaevōrum | |
Dative | longaevō | longaevō | longaevīs | ||||
Accusative | longaevum | longaevam | longaevum | longaevōs | longaevās | longaeva | |
Ablative | longaevō | longaevā | longaevō | longaevīs | |||
Vocative | longaeve | longaeva | longaevum | longaevī | longaevae | longaeva |
Derived terms
- longaeva
- longaevitās
Related terms
Related terms
- longanimis
- longanimitās
- longanimiter
- longē
- longiloquium
- longinquē
- longinquitās
- longinquō
- longinquus
- longipēs
- longiscō
- longiter
- longitia
- longitūdō
- longiturnitās
- longiturnus
- longiusculē
- longiusculus
- longivīvāx
- longulē
- longulus
- longuriō
- longurius
- longus
Descendants
- Catalan: longeu
- Italian: longevo
- Portuguese: longevo
- Spanish: longevo
References
- longaevus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- longaevus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- longaevus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette