longaevitas
Latin
Etymology
From longaevus (“ancient, aged”) + -tās.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /lonˈɡae̯.u̯i.taːs/, [ɫ̪ɔŋˈɡäe̯u̯ɪt̪äːs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /lonˈd͡ʒe.vi.tas/, [lon̠ʲˈd͡ʒɛːvit̪äs]
Noun
longaevitās f (genitive longaevitātis); third declension
- long life, longevity
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | longaevitās | longaevitātēs |
Genitive | longaevitātis | longaevitātum |
Dative | longaevitātī | longaevitātibus |
Accusative | longaevitātem | longaevitātēs |
Ablative | longaevitāte | longaevitātibus |
Vocative | longaevitās | longaevitātēs |
Related terms
Related terms
- longaevus
- longanimis
- longanimitās
- longanimiter
- longē
- longiloquium
- longinquē
- longinquitās
- longinquō
- longinquus
- longipēs
- longīscō
- longiter
- longitia
- longitūdō
- longiturnitās
- longiturnus
- longiusculē
- longiusculus
- longivīvāx
- longulē
- longulus
- longuriō
- longurius
- longus
Descendants
- → Catalan: longevitat
- → English: longevity
- → French: longévité
- → Italian: longevità
- → Portuguese: longevidade
- → Romanian: longevitate
- → Spanish: longevidad
References
- “longaevitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- longaevitas in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- longaevitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette