amorfa
See also: amorfā and amorfą
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /aˈmɔr.fa/
- Rhymes: -ɔrfa
- Hyphenation: a‧mòr‧fa
Adjective
amorfa
- feminine singular of amorfo
Latvian
Adjective
amorfa
- genitive singular masculine form of amorfs
- nominative singular feminine form of amorfs
Polish
Etymology
Learned borrowing from New Latin Amorpha, from Ancient Greek ἄμορφος (ámorphos).[1] First attested in 1805.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /aˈmɔr.fa/
- Rhymes: -ɔrfa
- Syllabification: a‧mor‧fa
Noun
amorfa f
- amorpha (any species of the genus Amorpha)
Declension
Declension of amorfa
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | amorfa | amorfy |
genitive | amorfy | amorf |
dative | amorfie | amorfom |
accusative | amorfę | amorfy |
instrumental | amorfą | amorfami |
locative | amorfie | amorfach |
vocative | amorfo | amorfy |
Related terms
adjective
- amorficzny
nouns
- amorfia
- amorficzność
- amorfizm
References
- Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021) Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- Izabela Czartoryska (1805) Myśli różne o sposobie zakładania ogrodów, page 51
Further reading
- amorfa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- amorfa in Polish dictionaries at PWN
- amorfa in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /aˈmɔʁ.fɐ/ [aˈmɔh.fɐ]
- (São Paulo) IPA(key): /aˈmɔɾ.fɐ/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /aˈmɔʁ.fɐ/ [aˈmɔχ.fɐ]
- (Southern Brazil) IPA(key): /aˈmɔɻ.fa/
- (Portugal) IPA(key): /ɐˈmɔɾ.fɐ/
- Rhymes: -ɔɾfɐ
- Hyphenation: a‧mor‧fa
Adjective
amorfa
- feminine singular of amorfo
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /aˈmoɾfa/ [aˈmoɾ.fa]
- Rhymes: -oɾfa
- Syllabification: a‧mor‧fa
Adjective
amorfa
- feminine singular of amorfo
Swedish
Adjective
amorfa
- absolute singular definite and plural form of amorf.
Anagrams
- amfora