amoralista
See also: amoralistą
Polish
Etymology
From amoralizm + -ista. First attested in 1907.
Pronunciation
- IPA(key): /a.mɔ.raˈlis.ta/
Audio (file) - Rhymes: -ista
- Syllabification: a‧mo‧ra‧lis‧ta
Noun
amoralista m pers (feminine amoralistka)
- (philosophy) amoralist
Declension
Declension of amoralista
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | amoralista | amoraliści |
| genitive | amoralisty | amoralistów |
| dative | amoraliście | amoralistom |
| accusative | amoralistę | amoralistów |
| instrumental | amoralistą | amoralistami |
| locative | amoraliście | amoralistach |
| vocative | amoralisto | amoraliści |
Related terms
adjectives
- amoralny
- moralistyczny
- moralitetowy
- moralizatorski
- moralny
- morałowy
- niemoralny
adverbs
- amoralnie
- moralitetowo
- moralizatorsko
- moralnie
- niemoralnie
nouns
- amoralizm
- amoralność
- morale
- moralia
- moralista
- moralistka
- moralistyka
- moralitet
- moralizacja
- moralizator
- moralizatorka
- moralizatorstwo
- moralizm
- moralność
- morał
- morałka
- niemoralność
verbs
- moralizować
- umoralniać
- umoralnić
References
First attested in 1877.[1]
Further reading
- amoralista in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- amoralista in Polish dictionaries at PWN
- amoralista in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Portuguese
Adjective
amoralista m or f (plural amoralistas)
- (philosophy) amoralistic (relating to amoralism)
Noun
amoralista m or f by sense (plural amoralistas)
- (philosophy) amoralist (one who practises or who advocates amoralism)
- Aleksander Świętochowski (1877) O powstawaniu praw moralnych, page 164