amontonar
Spanish
Etymology
From a- + montón (“heap”) + -ar.
Pronunciation
- IPA(key): /amontoˈnaɾ/ [a.mõn̪.t̪oˈnaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: a‧mon‧to‧nar
Verb
amontonar (first-person singular present amontono, first-person singular preterite amontoné, past participle amontonado)
- (transitive) to pile up, to pile, to heap
- (takes a reflexive pronoun) to pile up
- (reflexive) to mob, huddle (crowd together)
Conjugation
Conjugation of amontonar (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | amontonar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | amontonando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | amontonado | amontonada | |||||
plural | amontonados | amontonadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | amontono | amontonastú amontonásvos | amontona | amontonamos | amontonáis | amontonan | |
imperfect | amontonaba | amontonabas | amontonaba | amontonábamos | amontonabais | amontonaban | |
preterite | amontoné | amontonaste | amontonó | amontonamos | amontonasteis | amontonaron | |
future | amontonaré | amontonarás | amontonará | amontonaremos | amontonaréis | amontonarán | |
conditional | amontonaría | amontonarías | amontonaría | amontonaríamos | amontonaríais | amontonarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | amontone | amontonestú amontonésvos2 | amontone | amontonemos | amontonéis | amontonen | |
imperfect (ra) | amontonara | amontonaras | amontonara | amontonáramos | amontonarais | amontonaran | |
imperfect (se) | amontonase | amontonases | amontonase | amontonásemos | amontonaseis | amontonasen | |
future1 | amontonare | amontonares | amontonare | amontonáremos | amontonareis | amontonaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | amontonatú amontonávos | amontone | amontonemos | amontonad | amontonen | ||
negative | no amontones | no amontone | no amontonemos | no amontonéis | no amontonen |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of amontonar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive amontonar | |||||||
dative | amontonarme | amontonarte | amontonarle, amontonarse | amontonarnos | amontonaros | amontonarles, amontonarse | |
accusative | amontonarme | amontonarte | amontonarlo, amontonarla, amontonarse | amontonarnos | amontonaros | amontonarlos, amontonarlas, amontonarse | |
with gerund amontonando | |||||||
dative | amontonándome | amontonándote | amontonándole, amontonándose | amontonándonos | amontonándoos | amontonándoles, amontonándose | |
accusative | amontonándome | amontonándote | amontonándolo, amontonándola, amontonándose | amontonándonos | amontonándoos | amontonándolos, amontonándolas, amontonándose | |
with informal second-person singular tú imperative amontona | |||||||
dative | amontóname | amontónate | amontónale | amontónanos | not used | amontónales | |
accusative | amontóname | amontónate | amontónalo, amontónala | amontónanos | not used | amontónalos, amontónalas | |
with informal second-person singular vos imperative amontoná | |||||||
dative | amontoname | amontonate | amontonale | amontonanos | not used | amontonales | |
accusative | amontoname | amontonate | amontonalo, amontonala | amontonanos | not used | amontonalos, amontonalas | |
with formal second-person singular imperative amontone | |||||||
dative | amontóneme | not used | amontónele, amontónese | amontónenos | not used | amontóneles | |
accusative | amontóneme | not used | amontónelo, amontónela, amontónese | amontónenos | not used | amontónelos, amontónelas | |
with first-person plural imperative amontonemos | |||||||
dative | not used | amontonémoste | amontonémosle | amontonémonos | amontonémoos | amontonémosles | |
accusative | not used | amontonémoste | amontonémoslo, amontonémosla | amontonémonos | amontonémoos | amontonémoslos, amontonémoslas | |
with informal second-person plural imperative amontonad | |||||||
dative | amontonadme | not used | amontonadle | amontonadnos | amontonaos | amontonadles | |
accusative | amontonadme | not used | amontonadlo, amontonadla | amontonadnos | amontonaos | amontonadlos, amontonadlas | |
with formal second-person plural imperative amontonen | |||||||
dative | amontónenme | not used | amontónenle | amontónennos | not used | amontónenles, amontónense | |
accusative | amontónenme | not used | amontónenlo, amontónenla | amontónennos | not used | amontónenlos, amontónenlas, amontónense |
Derived terms
- amontonadero
- amontonamiento
Further reading
- “amontonar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014